müzik güncesi

her mama bir nota sadece bir iki haftadır haberdar olduğum çok güzel bir sosyal sorumluluk projesi oluyor bu her mama bir nota ... istanbul üniversitesi devlet konservatuvarı klasik gitar bölümü mezunu eda kocatürk tarafından bu yılın başlarında hayata geçirilmiş olan bu proje; sokak hayvanlarına destek sağlama amacıyla başlatılmış ve çok kısa sayılabilecek bir sürede çok da fazla yol almış gördüğüm kadarıyla... ben "aaa ne güzel çalışmaymış, neler yapıyorlar, nasıl yapıyorlar acaba" filan derken, bir baktım, 3 ton mamayı geçmişler bu kadar kısa sürede... ben hemen her mama bir nota ile ilgili bağlantılar ı vereyim ki; yazıyı okuyup bitirinceye kadar, bir yandan da bağışlarınızı tamamlamış olabilesiniz... her bütçeye göre destek imkanı sunması nedeniyle, bir çok bahaneyi de önceden önlemişler... toplum gönüllüleri vakfı/hermamabirnota eğer; ben zaten bütün enstrümanları virtüözite seviyesinde çalıyorum diyorsanız, ya gidip her mama bir nota projesinde gönüllü öğretmen o

idil bursa başarılı viyolonsel sanatçımız idil bursa , konserlerinde sadece viyolonsel çalmıyor, müziği yaşıyor ve son zamanların trend yaklaşımı ile resmen paralel evrenlerde dolaşıp, dönüyor eser sonunda... çok daha küçük yaşlarından beri, kendisini izlerken kapıldığım his hep bu oldu... her müzisyen tabii ki sadece enstrümanını çalmıyordur ve müziği yaşıyordur ama idil bursa, müzikle birlikte ortamdan kopuyor kesinlikle... yani o anda sahnede olmadığından eminim... kendisinin bütün fotoğrafları ve videoları aynen böyle... tabii bu enerjisi, direk izleyiciye de yansıyor... idil bursa'yı uzunca bir süredir takip etmeye çalışıyorum, bir çok başarısından bu blogta da sıkça bahsettim, bağlantılarını veririm... lise sonrasında, lisans eğitimine yurt dışında devam eder kesinlikle diyordum ama lise bitmeden gitti... belçika musica mundi müzik okulu nda eğitimine devam eden öğrencilere katıldı idil de... son yıllardaki katılımlarla, türk öğrenci sayısı iyice arttı musica mundi'de...

elektronik müzik rehberi elektronik müzik meraklıları için çok önemli bir kaynak olduğunu düşünüyorum... müziğin; klasik, caz, blues, pop ve rock olarak bile türlere ayrılmasını tuhaf karşılayan biri olarak, elektronik müziğin devasa tür ve alt türlerine akıl sır erdirememekteyim ve elektronik müzik olarak adlandırılan bu okyanusun kıyısında bile değilim... sadece kumsaldayım denebilir; o da biraz synth ve moog'tan, biraz ilk başlangıç yıllarından, biraz da krautrock ve experimentalden kaynaklanan bir şey... işin gerçeği; elektronik müzik, oldukça subjektif bir kavram ama "genre" denen zımbırtı yüzünden, ayakları zorla yere bastırılmaya çalışılıyor... başka bir isim bulmaları lazımdı aslında... ne yani pink floyd'tan tutun da atıyorum alan parson's project vs vs elektronik müzik mi yapıyor? aslında evet ama olmuyor işte... tangerine dream'i de alıp, buraya koymuş mesela... olabilir de olmayabilir de... yada elektronik müzik olarak kabul edilebilecek bir müziği

gökçe küçükarslan bestecisi tarafından adına eser ithaf edilen genç kontrbas sanatçısı gökçe küçükarslan , son yıllarda çok önemli çalışmalarıyla ve başarılarıyla adından sürekli söz ettirmeye başladı... ben de "herhalde çok çalışkan, daha fazla birikmeden paylaşayım, sonra yaz yaz bitmiyor" dedim ve başladım yazmaya... korkarım hiperaktif müzisyen grubunda yer alıyor kendisi de... şimdiden kafamda bir sürü çalışması birikmiş durumda... en başta şu kendisine eser ithaf edilme konusunu yazayım... 2019 yılında katıldığı galicia graves kontrbas yarışması nda birinci oldu... bu zorlu yarışmada birinci olmanın ötesinde, yarışmada zorunlu eser olan ve john alexander tarafından bestelenen tracktway adlı eseri en iyi yorumlayan yarışmacı olduğu için, jüri özel ödülünün de sahibi oldu ve besteci yeni bir eserini gökçe küçükarslan'a ithaf etti... mimar sinan güzel sanatlar üniversitesi 'nde onur özkaya ile kontrbas çalışmalarını sürdüren gökçe küçükarslan , bu sene yüksek o

zihnin arka sokakları çok uzun süredir takip ettiğim, her okuyuşumda "yahu şu bloğu herkes okumalı" dediğim, tanıtmayı da bir türlü akıl edemediğim blog gibi blog bu zihnin arka sokakları ... yukarıdaki fotoğraf, blog hakkında her şeyi anlatıyor neredeyse... 60'lar, 70'ler ve 80'ler ve müzik eşliğinde güzel şeyler... özetle bu... takip edin, okuyun mutlaka derim... şu kabaca bildiğimiz tarih akışı içinde; adına inatla klasik müzik denen müziğin inişli çıkışlı parlak dönemleri var, bir de 60'ların bir kısmından başlayıp, 80'lerin bir kısmına kadar uzanan kısacık parlak bir dönem daha var göze batan... işte o kısacık ama resmen manyağa bağlamış döneme odaklanan bir müzik bloğu bu zihnin arka sokakları... on yılı geçmiştir, aralıksız itinayla yazar bu bloğun sahibi, ben de yazarım... benim bloğun blogluğu filan kalmadı, şakülü kaydı gitti:)... zihnin arka sokakları hiç değişmedi... belli bir okuyucu ve takipçi kitlesi var, içeriği çok iyi ve her yeni paylaşım

deniz ünel ecole normale de musique de paris 'den 2020 yılında master seviyesinde concertiste diploması alan genç flüt sanatçımız deniz ünel , 2021 yılında da pôle supérieur d'enseignement artistique, paris boulogne-billancourt 'dan ulusal yüksek profesyonel müzisyen diplomasını almaya hak kazandı... öncesinde de paris sorbonne üniversitesi nde müzikoloji öğrenimi görmüş ve lisans eğitimini tamamlamıştı... 2020 yılından beri de saint-denis konservatuvarı nda lirik şan dersleri alıyor deniz ünel... müziğin eksik olmadığı bir evde büyüyen deniz ünel'in annesi monica gentina , venedikli ve venedikte eğitim almış bir opera sanatçısı... başarılı bir soprano olmasının yanında, çok da iyi bir fotoğrafçı ... amatör olarak, keyif aldığı için mi çekiyor bilmiyorum ama şöyle etkileyici bir fotoğraf sergisinin de fazlasıyla üstesinden gelir diye düşünüyorum... avrupa korosu, borusan istanbul filarmoni korosu, istanbul devlet opera balesi ve istanbul devlet senfoni korosunda göre