müzik dayatmaları

duygu demir de daha çok küçükken sanata ve müziğe ilgisi olduğu anlaşılan müzisyenlerden... eğitimli... bilkent müzik ve sahne sanatlarında eğitim almış... jozsef györffy ile çello çalışmış bu arada... daha sonra perpignan konservatuvarında eğitim almak üzere fransaya gitmiş... detayları var tabii bu sürecin... sayfasında zaten yeterli bilgi olduğu için ben hemen resmi sayfasının bağlantısını vereyim, siz tanış olun kendisiyle... www.duygudemir.com (artık kapalı!) duygu demir facebook youtube sayfasına girdiğinizde oldukça hoş bir müzik karşılıyor zaten ama bir çok parçasını ve çalışmasını "müzik" ve "videolar" sayfalarından dinleyebiliyorsunuz... çok farklı ve başarılı çalışmaları var... benim en çok hoşuma giden parçası ise love without words ... tabii uzun ince bir yoldayım başta olmak üzere, bir çok çalışması çok dikkat çekici... duygu demirde beni ilk çeken konular; doğaçlama konusunda iyi olması ve sokak müziğine önem vermesi olmuştu ama uzu

norman perryman “perryman, müziği fırçalarıyla yaratan müzisyendir” yehudi menuhin böyle söylemiş 30 yıllık arkadaşı yehudi menuhin ... ben önce bu lafı gördüm bir yazıda, ilgimi çekti, biraz kurcalayayım bakalım ne çıkacak bunun altından dedim... dünyada bu sanat ile uğraşan belki de tek sanatçı olan norman perryman 'ı tanıdım... değişik, ilginç ve güzel bir sanat dalı perryman'ın uğraştığı... konserlerde canlı olarak müziğin resmini yapıyor norman perryman... resimlere bakarak doğaçlama müzik yapan(lar) biliyordum (bakınız: müziğin diliyle ) ama müziğe paralel canlı ve doğaçlama resim yapanı ilk defa gördüm, duydum... norman perryman norman perryman'ın resimleri kinetik resim yani devinimsel resim olarak tanımlanıyor... resimlerini konserler eşiliğinde bir çok projeksiyon cihazı yardımıyla yapıyor ve izleyiciler dev ekranda müzik eşliğinde resimlerin devinimine şahit oluyorlar... perryman, müziği dinlerken o anda hissettiklerini akışkan (yada ardı a

enver izmaylov Enver Ismailov, Enver Izmaylov, Енвер Измайлов, Енвер Ізмайлов, Э.Измайлов, Энвер Измайлов ben; bilen bilir, paradigmalarımız konusuna kafayı takmış biriyimdir... ve hep de derim; paradigmalar konusu da dahil olmak üzere, bir çok konuda en çok kendini eleştiren biriyimdir... kimse de inanmaz bu öz eleştiri durumuna... alın işte bir kez daha örneğiyle birlikte aynı şeyi söylüyorum: istisnasız herkes bir takım zararlı yada zararsız paradigmalara sahiptir, ben de bol miktarda sahibim... neden böyle başladım bu konuya? belki ayıp olacak enver izmaylov 'a ama; ne yalan söyleyeyim, ilk gördüğüm kravatlı fotoğrafı bana bir gitar virtüözünden çok, bir devlet memurunu anımsatmıştı... "az kalsın" hiç dinlemeden geçecektim!... demek ki gerçekten çok büyük yanlışlar içindeyiz çoğu zaman ve bu paradigmalarımız yüzünden kim bilir neler neler kaçırıyoruz ve ne muhteşem şeyleri es geçip, bir kalemde siliyoruz... aşağıdaki videoyu dikkatle izlerseniz, kesinlikle

millet bloğunda paylaşım yaparken ne kadar güzel başlıklar buluyor! ben bu konuda berbat derecede yeteneksizim... alt tarafı bir video paylaşacağım, 10 saat düşündüm... bıktım düşünmekten ve thomas leeb den comfortably numb dedim geçtim...thomas leeb gitarcımız oluyor bu arada ve 15 dakika önce tanış oldum kendisiyle... iyi gitarcıya benziyor ama henüz sadece comfortably numb videosunu izleyebildim... comfortably numb ı yazmaya gerek var mı bilmiyorum ama olur da bilmeyen vardır, o da pink floyd un o müthiş sololu parçası oluyor... videoyu çekimi hoşuma gittiği için paylaşayım dedim... sadece videoyu paylaşacaktım güzel olduğu için ama baktım thomas leeb oldukça iyi bir gitarcı, ondan da biraz bahsetmek istedim... fingerstyle takılıyor olması da ayrı bir önem taşıyor benim için... stilini çok beğendim... ben kameradan, çekimden hiç anlamam ama zannedersem GoPro kameralar oldukça önemli bir konuma sahip... kısaca bir baktım nedir bu gopro diye; rakipsiz aksiyon kameraları yapan ma

pocket picker başlığı mecburen cep gitarı şeklinde yaptım çünkü ne yazacağımı bir türlü bilemedim... pocket picker deyip, geçiyorsunuz ingilizcede ve ne olduğu da anlaşılıveriyor ama türkçede ne yazılır ki!... pick ingilizcede parmaklamak, bir şeyi elle yapmak, koparmak, çalmak vb gibi bir sürü anlama geliyor ve bir gitarcıya yada müzisyene pick filan dediğinizde, türkiye dahil hangi ülkede yaşarsa yaşasın "haaa tamam, picking!" diyor:)... telli aletleri parmakla çalmak oluyor bu... daha doğrusu; her ses için tele ayrı ayrı dokunma anlamında... elektro gitarda hızlı çalma manyağı olanlar bu konuya çok fazla kafa yorarlar ama bence hatalı olarak penayla yaparlar bu işi... aslında "pick" leme işi parmakla yapılır... fingerstyle desen de olmuyor... çünkü daha farklı bir teknik bu picking... neyse işte cep pickeri bu minik ve basit alet... ne yani; cep parmaklayıcısı mı diyeyim! yada "cepte taşınabilir parmakla çalınan alet" mi diyeyim... bu "cepte taş

ricci broomandan asıl adı richard... iran asıllı... galiba amerikada yaşıyor... galiba diyorum çünkü hakkında o kadar az bilgi sahibiyim ki!... şöyle bir göz atma sonucunda da bilgiye ulaşamadım pek ricci broomandan hakkında... bir şeyler öğrendikçe paylaşırım burada... hakkında "somut" ve elle tutulur bilgim yok ama elle tutulmayan cinsten bilgim oluştu... ne oluştu derseniz; mümkün olduğunca sade, basit, gösterişsiz ama bir o kadar da dolmuş, taşmış müzik oluştu!... farsça söylüyorlar... arap ve fars müziklerinde ve sanatında uzun hikayeler konu edilir genelde bildiğim kadarıyla... bu sebeple parçaları genelde uzun... ilk dinlediğim ve anında dikkatimi çeken videosunu sonra paylaşacağım ama daha sonra bulduğum videosu "blue" çok hoşuma gitti... çok beğendim ricci broomandan ın müziğini... birlikte söylediği kadının adına filan ulaşamadım ama anladığım kadarıyla eşi... her ikisinin de sesi çok güzel... çok iyi söylüyorlar... sözler çok güzel, müzik çok s