müzik güncesi

60 milyon $ değerindeki "sarı ve mavi" - mark rothko neden sormuşum ki! tabii ki geçmişin mirasını tüketen mirasyedileriz... bende itiraza asla yer yoktur:)... itiraz eden varsa, yazının en sonunu okusun, yanıt orada... bu arada; bu yazı oldukça eski ve eski haline dokunmadan, araya italik bir takım ilave saçmalıklar ekledim... çöküşü ve yok oluşu görebilen ve aciz insanlığı uyaran bir bilge edasıyla yazmıyorum ama; kültürel, sanatsal ve bilimsel alanda çok büyük bir dejenerasyon ve yıkım yaşadığımız kesin dünya halkı olarak... biz çöktük insanlık olarak, insan da çöktü... bunu temcit pilavı gibi herkes durmadan söylüyor zaten ve bir esprisi de kalmadı ama oralarda bir yerlerde müthiş insanlar yok!... dünyanın her yerinde yazı yazmayı unutmuş ve yakında ayakkabısını bağlamayı, burnunu silmeyi, donunu çekmeyi de beceremeyecek insanlar yaşıyor... bana batıda yada doğuda yada bir yerlerde olağanüstü insanların yaşadığını filan anlatıp durmayın artık:)... böyle yazmışım

sağda solda ilginç paylaşımlar, blog yazıları ve makaleler okumaya başladım... "artık müzik dinleyemiyorum" yada "müzik dinlemek artık bana keyif vermiyor" gibi... çoğu da müzisyen üstelik... hatta "müzik yapmak benim için işkenceye dönüştü" diyen ve tanımadığım orta halli bir müzisyen facebookta bir abd sayfasında diğer müzisyenlere sordu yakın bir zamanda "sizde de aynı durum var mı?" diye... alta yapılan benim okuduğum 108 yorumun en az 90 tanesinin yanıtı evet idi!... bir besteci de aynen şunu yazmış yorum olarak: "para kazanmak zorunda olmasam, artık angaryaya dönüşen müziği bırakırım, tıpkı dinlemeyi yıllar önce bıraktığım gibi!" ... böyle bir şey bir çok meslek için geçerli olabilir... mesela hekim, hekimlikten bıkabilir ama müzisyenin müzikten bıkmasının sebepleri ne olabilir?... üstelik müzisyenlik bir meslek de değilken... henry ford cevap şu olabilir: teknoloji insanı öldürdü... insanın içinin ölmesi gibi bir şey