dünyanın en iyi gitar soloları

ritchie blackmore (deep purple)

en gıcık olduğum konuda da paylaşım yapayım istedim:)... en iyi gitar soloları... tüm zamanların en iyi gitar soloları hem de:)... baştan yazayım; yok öyle bir şey... ne demek yahu gelmiş geçmiş en iyi gitar solosu... ama ben de kendimce yazacağım bir şeyler... peki neden yapıyorsun madem yok öyle bir şey? demiş olmanız gerekiyor mantıken... valla bilmiyorum... kafama esti ve nostalji yapıyorum kendi kendime... ben de bir zamanlar bitmek bilmeyen gitar tartışmaları yapmış ve ritchie blackmore'un dünyanın en iyi gitarcısı olduğunu, üstüne adam tanımadığımı deliler gibi savunmuş, başka isim söyleyenleri evire çevire dövmek istemiş biriyim sonuçta... ve hala daha öyle düşünüyorum:)))... boşuna fotosunu koymadık en tepeye...

en tepeye yerleştirmek istediğim bir usta ve solosu da var ama ayrıca paylaştığım için, bu paylaşıma ilave etmedim... buyrun, önce o muhteşem soloyu bir dinleyin aşağıdaki paylaşımdan...

cemalım...

teknoloji ilerleyince, kalmadı pek öyle adam gibi gitar soloları... bence tabii... bu paylaşımdaki bir çok gitarcı gibi, erkin baba da 60 ve 70'lerden... şu cemalim türküsündeki ruh, o listelere giren kaç parçada var?...

tam bir zırvalık bu konular, o da bilinsin yani... olabilir mi yahu öyle bir şey... "en iyi" "tüm zamanların en bi iyileri" "gelmiş geçmiş en iyi" yada en iyi on, yirmi, yüz vs vs vs... hangi konuda olursa olsun, aşırı derecede saçma geliyor bana... her yerde bu tip listeler var, neredeyse tamamı da 3 aşağı 5 yukarı aynıdır bu listelerin... en iyi piyanist: horowitz, argerich, barenboim vs vs vs gider! o piyano konusunu da daha sonra yazacağım... o çok daha ciddi ve çetrefilli bir konu... horowitz'e laf edecek kadar da geri zekalı değilim ama yine de şöyle bir şey var...

her listede yer alan bir çok gitar solosunu nedense hiç sevememişimdir... sweet child o'mine mesela... parça başladığı anda atlatırım bir sonrakine, o derece... dinlemek nasip olmadı bu sebeple:)... yani tabii ki harika bir parçadır, muhteşem de bir solosu vardır mutlaka, bi lafım da yok ama sonuçta demek ki herkese göre değil bu listeler filan... bir başkasının katlanamadığına da ben hayranım muhtemelen... yani çok saçma bu iş özetle...

doğal olarak zaten neredeyse herkesin üzerinde tartışmasız birleştiği noktalar çok fazla oluyor bu tip "en iyi" zımbırtılarında... mesela comfortably numb gibi... ya da stairway to heaven, woodoo child (slight return), child in time vs vs vs gibi... eh yani bu durumda zaten listeye filan ne gerek var?... en iyi piyanist listesi gibi... 100 listeye bak, hepsi aynı...

bu listeler genelde onuncudan başlar ve en sonunda birinci ile muhteşem bir final yapar... hadi birinciyi ve onuncuyu anladık da, o 4. ve 5. ye nasıl karar veriyorsunuz? "bu, 4'den daha kötü ama 6'dan biraz daha iyi, o zaman 5. olsun" kısmı kafamı çok kurcalıyor:))...

bir de şu var; gitar solosu ne?... tamam, herkes anlıyor sonuçta ama neden bu listelerde hiç akustik yada klasik gitar solosu olmaz? onlarınki solo değil mi?... hatta elektro gitarla solo atmak, aynı soloyu klasik gitarla atmanın yanında çocuk oyuncağı gibi iken... gitar solosu dendiğinde, sadece rock müzik parçalarındaki elektro gitarın birden bire kafayı yemesi mi anlaşılmalı?... çok da aleladelik kazandı zaten bu durum... bu sebeple diyoruz ki: müzik progresif olmalıdır, yoksa çok yavanlaşıyor...

bir diğer önemli nokta da şu: mesela satriani, vai, malmsteen gibiler maaşallah 2 saat konser verseler, 2 saati zaten solo:)... for the love of god gibi parçaların kendileri muhteşem zaten, kalkıp da o parçanın gitar solosu denebilecek kısmını en iyi solo olarak kabul etmenin ne anlamı var ki?... yada eruption mesela bir parçanın içindeki bir solo değil ama çoğu listede birinci... gitar solosu dediğin, mesela ilk aklıma gelen hotel california oldu, onun gibi olur... yada ne bileyim, highway star vs vs...

öyle hayran olarak dinlediğim bir grup olmamakla birlikte, allmann brothers bence gitar solosu denen işin ustalarındandırlar... bu biraderlerin soloları bir başladı mı, bitmez... solonun suyunu çıkarmaktır yaptıkları... bir zamanların modasıydı, gitar solosundan baygınlık gelirdi, aşağıdaki de öyle bir örnek... aşağıdaki video tek başına bir gitar solosu listesi gibi:)... parçanın adı jessica ama konserlerde jessica filan kalmaz, bitmeyen solo vardır sadece:)... eski grup, bilmeyen varsa eğer, youtubeda inceleyin, yarım saatlik solo bile bulursunuz...


simurgu aramak gibi bir şeydir bu en iyiyi aramak... ve aslında en iyi gitar solosu "beğendiğin gitar solosudur" ama ille de bir çok gitar manyağının ortak olarak belirlediği sololardan oluşan uzun yada kısa listeler incelenir!... bunların içinde henüz hiç haberdar olunmayanlara hayret edilir! çünkü nasıl olur böyle bir şey! nasıl bilmem ben bunu yahu! düşüncesi ile utanç duyulur ama hemen bok atılır ve "lan yoktur bu, hatadır kesin yada kesin berbat bi şeydir, o yüzden duymamışımdır ben bunu" filan denir... gidilip youtube'a danışılır ve boy ölçüsü alınır... bu hep böyle olur nedense... o bir sürü zaten çok bilinen 19 parçanın yanında, o bir tane bilinmeyen mendebur her zaman çıkar:))... buckethead'i mesela ben öyle bir liste sayesinde tanımıştım... bu kim yahu, kesin saçma sapan biridir demiştim, gerçekten saçma sapan biri çıktı:)...

neyse, madem öyle santana'nın europa'sı gibi olağanüstü eserler de kabul görüyor, ben de öyle yapacağım... tabii öyle parisien walkways vb gibi çok bilindiğini düşündüklerimi es geçeceğim... ortalık o ünlülerle dolu zaten... gerçi gary moore'suz bir liste de ayıp olacak ama belki bi yolunu bulurum onu da eklemenin...

sallayın soloyu filan bir kenara...

sağlam gitarlı müzikler diyelim adına, keyfimin kahyası ve dayatmalı bir müzik bloğu sahibi olarak, sadece "dünyanın gelmiş geçmiş en iyi gitarcıları ve/veya soloları" listelerinde isimlerine pek rastlayamadığım gitarcıların bazılarına değineceğim...

terje rypdal

ilk aklıma gelen isim oldu terje rypdal ... çok eski paylaşım ama idare edin artık...

ornen de olağanüstü ama onu yukarıdaki paylaşımdan izleyebilirsiniz... burada ornen'in kardeşini paylaşayım...

once upon a time

bir çok dev isimden neredeyse hiç bahsedilmez o listelerde... john mclaughlin mesela... özellikle de mahavishnu orkestra çalışmaları... iyi solo çıkaramıyorlar mı?... yoksa caz mı? rock mı? bir yerlere mi konamıyorlar?... yoksa füzyona mı bi gıcıklık var?...

hiç biri değil!... tek sebep şu: bıkmadan usanmadan en iyi tartışması yapan güruh sadece rock'çular:)... geri kalanın öyle saçma sapan derdi yok pek... robert fripp dinleyenlerin yok öyle dertleri...

john mclaughlin mahavishnu orchestra 1974

 

kandırdım sizi zannedersem, gitardan çok keman oldu ama dünyada keman solosu denen bir şey de var...

her paylaştığımı, hayran kaldığım için paylaşmıyorum tabii... konu gitar solosu ama mesela şu solo neden girmez bu listelere?... bence listelerden düşmeyen bir çok solodan çok daha iyi... parçanın adı da iyi bu arada... rocky george yeterince ünlü mü değil?... listelere giren sololardan ne farkı var?... suicidal tendencies parçası how will I laugh tomorrow if I can’t even smile today...

benzeri yüzlerce örnek var... adınız van halen olmadığı sürece, bu listelere giremezsiniz... mark knopfler olunca da defalarca yer alırsınız o listelerde ama nedense şu hastası olduğum you and your friend giremez ama kalkar money for nothing girer...

blackmore paylaşmadan olmaz.. önce göreceli olarak yeni bir blackmore solosu... 1985 yılı perfect strangers konserlerinden... dinozor olduğum için, 85 oldukça yeni napalım, idare edin artık... tabii ki bu paylaşım yine benim gönlümün aynı efendisi ile bitecek, o da 1972 yılından ve blackmore'lu deep purple tabii ki...

deep purple - ritchie blackmore (1985)

aqualung, locomotive breath yada living in the past filan değil, bence oldukça underrated bir jethro tull parçası sıkıştırmak istedim... muhteşem olmayan catfish rising albümünden sıyrılan ve nedense pek de rağbet görmeyen ama bence muhteşem bir parça...

jethro tull - still loving you tonight

en güzel köfte, en sona bırakılır... bana 100 tane liste yap dense, tamamının da birincisi olacak bir deep purple parçası... tabii ki blackmore evlenip, kafayı yemeden çoook önce ve henüz delikanlıyken ortaya koyduğu harika solosu ile when a blind man cries... bu parçanın üstüne paylaşım yapılmaz, yani bitsin artık çünkü sonu yok bu işin... "vay beee" dediğiniz her solo, en iyi soldur diyerek ayrılayım huzurlarınızdan... unutmayın, parisienne walkways de dinlenecek... bir de şu: led zeppelin - since i've been loving you...

deep purple - when a blind man cries

Yorumlar

Popüler Yayınlar

Popüler Yayınlar