ay ışığı...

ay ışığı sonatı
ay ışığı sonatı
ara ara dinlemeden uyumadıklarımı yazıyorum... kime neyse benim dinlediklerimden... üstelik dünyanın 3 de 2 si de dinliyordur bu moonlight sanatını... yani kalkıp da bunu dinliyorum denecek bir şey de değil... ama sorun şu, bu eseri dinlemeden gerçekten uyuyamaz oldum... üstelik belki de hiç dinlemediğim versiyonu, beethoven a ait olanı!... tamam, hepsi sonuçta ona ait ama benim kurcalanmış olan tipleri hoşuma gidiyor nedense...

"bana göre" bestelenmiş ve bestelenebilecek en iyi şeylerden biri bu sonat...

çok da hoş hikayeleri var bu sonatın...

daha çok kabul gören bir rivayete göre; beethoven öğrencisi ve ölümsüz sevgilisi olan 16 yaşındaki kontes giulietta giucciardi için bestelenmiş ve ona atfedilmiştir... bu görüşün daha ağır basmasının sebebi ise; bestecinin arkadaşına yazdığı bir "şimdi tekrar biraz daha mutlu yaşıyorum ve insanlar arasına karışıyorum. bu değişikliği, beni seven ve benim de sevdiğim sevimli, büyüleyici genç bir kız yarattı. iki yıldan beri tekrar biraz mutluluk duyuyorum" demiş olmasıdır... ama işin daha da hoş yanı, giulietta besteciyi de sonatı da kabul etmemiş... kontes asil olduğu için daha sonra kendisi gibi asil bir kont ile evlenmiş...

ludwig

ay ışığı sonatı da bir çok sonat gibi 3 bölüm yada işin uzmanları ne diyorlarsa, muvman mıdır nedir... movement... en bilinen ve benim de bayıldığım bölümü ilk bölüm oluyor... o da aşağıda...



bu sonatın diğer bir hikayesi ise daha hoş...

bir gece beethoven arkadaşı ile dolaşıyormuş viyana sokaklarında (bu kadarı bile yeterli aslında beste için ama adam zaten orada yaşıyor)... bir sokaktan geçerken, harika bir piyano sesi duyulur... sesin geldiği yere doğru kaldırırlar başlarını ve sesin açık bir camdan geldiğini anlarlar... beethoven çok etkilenmiştir ve dayanamaz, çalar evin kapısını... bir kadın açar kapıyı ve beethoven i görünce şaşırır çok... beethoven, piyanoyu kimin çaldığını sorunca, kadın kızının çaldığını söyler ve kızının odasına davet eder beethoven ı... kız beethoven ın evlerine geldiğini duyunca çok heyecanlanır (e normal, ben de odama dede efendi girse pat diye, ben de heyecanlanırım)... kızın gözleri görmemektedir... beethoven hem piyanodaki ustalığından, hem de gözlerinin görmüyor olmasından çok etkilenir ve "benden bir şey isteyin lütfen" der... kızın cevabı kendisini daha da duygulandırır çünkü kız hiç ummadığı bir cevap vermiştir... kız; "ben ay ışığını hiç görmedim, bana anlatırmısınız lütfen" der... beethoven, o anda geçer hemen piyanonun başına ve doğaçlama olarak orada besteler ay ışığı sonatını...

sonatın 1. bölümünün klasik gitar versiyonu... eric henderson çalmış...



klasik tarzda bir çok farklı yorumu mevcut tabii bu sonatın... onları geçiyorum... benim asıl paylaşmak istediklerim suyu çıkarılmış olanları...

eser başlangıçta sonata quasi una fantasia olarak adlandırılmış... daha sonra moonlight adı verilmiş... sonata ay ışığı adını verenin aslında ilk yayınlayan kişi olduğu da belirtiliyor... buna katılmıyorum, bu eser gözleri görmeyen piyanist kız için yapıldı:))...

sonatın 3. bölümü ise apayrı bir güzellikte... zor bir eser gibi... rock ve metal e daha yatkın ve aşağıdaki bazı videolarda sadece bu son bölüm çalınmış... ilk bölüm ne kadar duygusal ve hüzünlü ise; 3. bölüm de tam tersi o derece sapıtık...

Moonlight Sonata on guitar for Halloween...



işin gerçeği, bu sonatın ay ışığı ile filan hiç alakası yok... sadece beethoven aşık olmuş tahminmce ve şutlanmış her erkek gibi... o kadar... yahu sen beethoven ol, şutlan!...

bu eseri ve güzel yorumlarını dinlediğimde bana hiç de ay ışığıymış şuymuş buymuş gibi şeyleri hatırlatmıyor... eserin birinci bölümünde sanki bir huzur var gibi ama hüzün daha çok... beethoven in blues hali gibi bu eser... büyük bir üzüntü var bu eserde...

Moonlight sonata - Beethoven - Bass Guitar



Beethoven's Moonlight Sonata, E.S. Posthumus Remix



Sydney Dale - Moonlight Sonata (Across the Hall soundtrack)



Moonlight Sonata Instrumental



MARIANNA CATALDI - MORIR D'AMOR



Moonlight Sonata Big Band



Emotional Guitar: Moonlight Sonata by Dave Munkhoff



az önce ben bu eserde huzur yerine büyük bir üzüntü olduğuna karar vermiştim... sanki kaybetmişlik üzüntüsü... yıkım gibi ağır bir üzüntü... parçanın 2. bölümünde sanki umut var...

en azından beethovenin burnunun direği iyi sızlamış... yani yeniden doğmuş olmasına rağmen burada resmen tekrar ölmüş beethoven...

sonatın 3. bölümünde ise; çok büyük bir kızgınlık söz konusu sanki ve neye kızdığını da bilmiyor... birinci bölümde de neye üzüldüğünü bilmiyor gibi... eserin bütünü; hayal kırıklığı, iç çatışmaları, gel gitler, umut ve tutku dolu...

Ludwig van Beethoven - Moonlight Sonata - 3rd Movement



ben anlamam pek ama sanki sonatın ilk bölümü çok kolay çalınabilir bir parça gibi... ancak galiba tuşelere ve ufak nüanslara biraz dikkat etmek gerekiyor gibi... yani kolay gözükmesine rağmen kolay değil... 3. kısım ise çok zor gibi görünüyor ve evet zor... yani bu sonat öyle al eline piyanoyu (nasıl oluyorsa o) çal gitsin gibi bir şey değil...

'Moonlight Sonata' 3rd Movement - Guitar - Dan Mumm



eserin çok ciddi kaynaklardan öğrenildiği belirtilen üçüncü bir hikayesi daha var... aslında dördüncü hikaye de var ama biraz uyduruk; önce dördüncüyü yazayım; beethoven sonat bitince gitmiş amcasına dinletmiş... amcası "sanki göl kenarında mehtaplı bir gecede yürür gibi hissettim kendimi" demiş... belki de bu doğrudur ama benim işime gelmiyor bu hikaye...

üçüncü hikayede; beethoven yine sokakta yürüyor! adamın işi gücü yürümekmiş... bir evin yanından geçerken, iki kardeşin eski bir piyanonun başında kavga ettiklerini görüyor... erkek "satmak zorundayız bu piyanoyu" derken, kız "çok değerli o piyano benim için, satamayız" diyor... erkek kardeş bunun üzerine "ne bekliyorsun ki bu eski, köhne piyanodan? sanki ünlü bir besteci mi gelip çalacak bunu!" deme gafletinde bulunuyor... ne bilsin herif sokaklarda durmadan bethoven in volta attığını sabaha kadar... beethoven bunu duyunca, dalıyor eve!... piyanonun üzerine vuran ay ışığına bakarak başlıyor çalmaya bu sonatı...

erkek kardeşin yüzündeki ifadeyi görmeyi çok isterdim:)... insan laf ederken biraz düşünür... viyana lan orası!...

bu sonat; klasik müziği bir türlü kavrayamayanlara dinletilebilir... belki severler o zaman... yada duygu yoksunlarına dinletilebilir...

ve nihayet benim nedense dinlemeden bir türlü uyuyamadığım ay ışığı sonatı...

Marcus Miller - Live at Seoul 2004



aşağıdaki de dinledikten sonra bir türlü uyuyamadığım versiyonu... bu versiyonda stu hamm usta tarafından moonlight sonata nın resmen içine edilmiş, yetmemiş bir de üzerine tüy dikilmiş...:)... 

Yorumlar

  1. Hikayeleri ne olursa olsun,tek bir gerçek var ki o da ; SANAT ın İNSAN lığın oluşmasında tek faktör olduğudur...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim katkınız için... aynen katılıyorum... her halde bu sebeple olsa gerek; insanlığı bozmak için de sanatı yozlaştırdılar önce...

      Sil
  2. Konuyla ilgili soylediklerize bir katki amaciyla; bu unlu sonati Beethoven asik oldugu kardesinin karisi icin yazdigi rivayet olunur. Muzik imkansiz askin notalariyla isitilebilirse rivayetin gercek olabilecegi dusunulebilr.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok teşekkürler güzel katkınız için mehmet bey... bu rivayeti duymamıştım, gerçeklik payı olabilir:)...

      Sil
  3. Rivayetlere göre " Ayışığı Sonatının " yazılış öyküleri çeşitli çeşitli.
    Hep ya kör piyanist kızın " Ben ayışığını hiç görmedim; bana anlatırmısınız " gibi iç acıtıcı bir diyalog kullanılmış. Ya da piyanonun üzerine vuran ayışığından bahsediliyor. Konu duygusal temalara ve ayışığına bağlanıyor.
    Sizin de kısacık, bir an belirttiğiniz gibi Bethooven bu sonatına " Ayışığı " ismini vermiyor ki. Bethooven'e birisi " Ben hiç ayışığını görmedim. Bana anlatır mısınız? " dese ve o doğaçlama olarak o anda bu sonatı yazsa; ona " Ayışığı " demez miydi?
    Sonata bu ismi sonatın yazıldığı tarihten ve Bethooven'in ölümünden sonra Alman gazeteci, müzik eleştirmeni ve şair olan Heinrich Friedrich Ludwig Rellstab Beethoven'in, 14. do diyez minör, Op. 27 No. 2 sonatına 'Ayışığı' adını veren kişidir.
    Dolayısıyla " Ayışığı " konu edilerek anlatılan tüm rivayetler asılsızdır diyebiliriz.
    Ayışığı sonatı, yani esas ismiyle "Sonata Quasi una Fantasia" yı Bethooven'in aşık olduğu Kontes Giulietta Guicciardi için yazdığını bütün otoriteler doğrulamaktadır.
    Geri kalanlar toplumda duygu seli yaratmak için uydurulmuşlardır.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok teşekkür ederim güzel katkınız için:)... sayenizde yeniden okudum bu eski paylaşımı... yazarken şöyle gözleri sel gibi akıtacak bir hikaye de ben uydurmayı düşünmüştüm ama ayıp olur deyip, vazgeçmiştim :D

      Sil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar

Popüler Yayınlar