tommy emmanuel

tommy emmanuel

tommy emmanuel... bazen aynı cümlelerle başlıyorum yazmaya, örneğin "aslında bunu yazmamam lazım" diyorum... bu cümleyi kurduğumda bilin ki bir dünya devini yazıyorum... tıpkı tommy emmanuel gibi... bu sayfada aslında asıl amacım bazı genç ustalara dikkat çekmek ama arada sırada bunun dışına çıkmak durumunda hissediyorum kendimi... bunun iki sebebi var, birincisi canım istiyor:)... ikincisi, dünya devi olsalar da bazı müzisyenler az tanınıyorlar...

tommy emmanuel, bir gitar virtüözü olmanın ötesinde, gitara aşık... yandaki fotoğrafını da o yüzden bilerek seçtim... sadece çalmıyor gitarı, yaşıyor... 50 yıldan daha uzun bir süre birlikte olduğu bu cismi çok çok iyi tanıyor... cisim diyorum çünkü gitar bir tahta parçasından başka bir şey değil sonuçta... önemli olan ona ruhunu katmaktır ve tommy emmanuel bence tahtaya ruh katma işini çok iyi yapıyor... tabii karşılığında da o tahta parçası emmanuel e istediği her türlü imkanı sunuyor... sonuçta aşağıdaki performans çıkıyor ortaya...



yukarıdaki gitarını tüm önemli performanslarda kullanıyor... asla vazgeçmiyor... ahı gitmiş, vahı kalmış görünümlü gitarın üzerindeki izler, emmanuel in belki de onlarca yıl bu gitardan hiç vazgeçmediğini, tüm paylaşımlarını bu gitarla yaptığını, belki de bu gitarla gitar çalmayı öğrendiğini gösteriyor... öyle değilse bile bana öyle geldi... reklam amaçlı gitar kullananlardan değil kesinlikle... gitar çok iyi ve çok iyi tanıyor gitarı... maton marka...

hiç sevmem "en iyi kim? en iyi ne?" gibi soruları, tartışmaları ve arayışları çünkü saçma... en iyi yok çünkü... sana ne hitab ediyorsa, en iyi odur... bana hitab eden ise; tommy emmanuel... tek başına üstün ferformans sergileyenleri, canlı çalanları, o anda içten geleni çalanları ve doğaçlama yapanları severim çünkü... üstelik ustaları zaten severim...

tommy emmanuel hakkında bilgiyi buradan alabilirsiniz... yaşı, burcu, milliyeti, geçmişi şusu busu ilgilendiriyorsa sizi... beni pek ilgilendirmiyor... biyografisi ile ilgili türkçe bilgi de pek yok gibi... zaten ne yapacaksınız adamın biyografisini... ben önemli kısımları yazayım: 2 kere grammy almış, çok küçükken chat atkins den etkilenerek başlamış müziğe... bir çok ödülü şusu busu var doğal olarak... öyle işte... en iyisi televizyonunu izleyin...

her türlü gitarı, büyük ihtimalle bir çok enstrümanı da çalıyor büyük ihtimalle ama asıl önemli olan tabii ki akustik gitarı ve tekniği... tekniği fingerstyle denen şey oluyor... 10 parmağını kullanıyor yani... bazen parmaktan ötesine de geçiyor... gitarın anlamlı yada anlamsız ses elde edilebilecek her yerinde dolanıyor elleri filan... bas, bateri, perküsyon, melodi, alt yapı, özetle bir orkestra ne veriyorsa, tek başına tamamını fazlasıyla veriyor tek başına... fingerstyle dan ötesi var bu adamda... zaten emmanuel tekniği olarak geçiyor... gitarı yaşıyor ve yaşatıyor... üstelik performansları da fazlasıyla eğlenceli... şov adamı...

benim bir virtüözden beklediğim 2 önemli konu var, birincisi teknik -ki olmazsa zaten olmaz- ikincisi ise, duygu... kuru bir teknik asla yetmiyor ustalık için... duygu da olacak... müziği aslında akustik ama zorunlu olarak minimal seviyede elektronik de giriyor ama bu sadece pickup seviyesinde... pedaldır, efekttir şudur budur yok... her türlü sesi ruhunu ve tekniğini kullanarak çıkarıyor, elektronik sadece sesi yükseltmek için... çalarken çıkan sesler size küçük dilinizi yutturacak cinsten... dinlerken sürekli "nasıl olur bu yahu!" diyorsunuz ve hatta utanmadan oturup bir de denemeye kalkıyorsunuz acaba ben de yapabilecekmiyim diye ama yok işte... olmuyor...

sadece performans şovu yapmıyor tabii... her şey kararında... gösterilerinde her şeyi tam kıvamında alıyorsunuz... inanılmaz teknik ile duygu iç içe sürekli... aşağıda o ünlü angelinayı paylaşıyorum... bir de benim çok beğendiğim classical gas var ki, o da şurada...



hadi dayanamayacağım, şu muhteşem duygu yüklü amazing grace i de paylaşayım... ilginizi çekmediyse, beğenmediyseniz bile dinleyin derim amazing grace i...